6 Aralık 2014 ( Çamtepe Kampı )

Uzunca bir süre ara vermiştim kamp etkinliklerine, kendime 1 ocak 2015 diye hedef koymuştum geri dönmek için.Hedefime ulaşmaya 1 ay kala dayanamadım artık kafama göre yapılmış bir araç bulunca hemen gidip aldım.Artık dağlara çıkma zamanı gelmişti benim için.Kulübümün ilk kampında toplandık malum benzinlikte.

Ekip her zaman ki gibi çoşkulu ve heyecanlı idi.Benimde yeni aracımı test edeceğim günlerden biri olacaktı.Hava açık ve güneşliydi.Başkan Ömer, Atilla, Uğur, Kemal ve ben araçlı Murat, Sunay ve Selman ise yardımcı olarak ekip kurulmuştu.Hedef daha önce de trakking ve kamp alanı olarak kullandığımız Çamtepe rotasıydı.Konvoy düzeninde harekete geçtikten sonra yavaş yavaş dağlara tırmanmaya başladık.Orman kesim zamanı olduğu için yollar odun çeken traktörlerden dolayı bir güzelce çamur olmuştu.

İlk Kemal kaydı yokuş yukarı çıkarken onu kurtarmak yeni araca yani bana düşmüştü.Kemal’den sonra aynı tuzağa bende düştüm sağdan kayıverdi l200.Vinçle kurtadık aracı yana kaydığı yerden.Kamp alanına ulaşıncaya kadar hava kararıvermişti.Ama zorlu yol hala engelmeye devam ediyordu.Allah’tan ekip sağlamdı her zaman ki gibi.Kolayca aşıveriyorduk engelleri.Gece başkanın hazırladığı mercinek çorbası , pilav ve kurufasulye üçlüsüyle renklendi.Aç olan karınlar hemen doyuverdi.Devamında kamp ve sıcak çay ve koyu sohbet.Özellikle Atilla’nın iddialı konuşmaları geceye renk kattı.

Sabahın ilk ışıklarında Selman hariç herkes erkenciydi.Onu da kahvaltı hazır sözleri uyandırıverdi.Kemal’in yaptığı sucuklu yumurtaya yumuldu herkes.Sabahın konusu gece horlayanlardı.

Öğleye doğru toplandı çadırlar ve dönüş yolculuğu başladı.Herkeste bir rahatlama vardı çıtır çıtır yanan odun ateşi almıştı tüm negatif enerjiyi.Bir sonraki kampta buluşmak üzere dağılmışlardı.Benim içinse L200 ‘ün geçer not aldığı bir gezi olmuştu.